مایه مستی

مستی ما نه از می  خوارگی ما است      بل ز ازل این مایه مستی همره ما است

آن روز که یار  دلربا چهره ما کرد    این تحفه ز وجود ش، با گل ما همراه کرد

خم می

دل ما را ز ازل خمره می  کردند    ///     زین می ناب، همه عمر مستی نصیب ما کردند

ما هوشیاری به جهان هیچ ندیدیم   ///     چون به ازل، یار خود می ناب همره ما کردند

سوخته عشق

ما سوخته عشقیم و درمان نپذیریم////////ما خاکستر آتش عشقیم، آرام نپذیریم

ما هم رهی جز باد سحر هیچ  نپذیریم//////ما در سخن عشق، باد هم به حرم نپذیریم