یار رب دوریت ما را دگر طاقت نیست//// مرغ دل دور ز آشیانه دگر هیچ شاد نیست
گر پر پرواز امشبی همرهی ما کند //// بی غم به سحر نغمه زانان دگر تصور نیست
ما عاشقیم و نگه یار به عالم ندهیم////////کرشمه معشوق به ماه تابان هم ندهیم
ما که عمری منتظر گوشه چشمی بودیم///// بوسه حاصل به بهشت جاودان هم ندهیم
گر زمانه بر ما بسی سخت گرفته است//////گر دشمنی ز دوستی پیشه گرفته است
گر به جهان کسی جویای حال ما نیست///// دل را چه غم که او به خلوت خو گرفته است