سودای عشق
می دیدار رخت گر بار دگر حاصل شد دل رمیده ز دنیا گر بار دگر عابد عاشق شد
نفروشد می دیدارت به همه عالم این دگر بار که بدیوانگی آن سودا، آن بار دگر حاصل شد
روح عالم
یار رب بی عشق لطف به جهان هیچ نیست بی این مطاع، جهان بجز مرده ایی بی رو هیچ نیست
جهان روح به عشق گرفت گر خوب نگری مدعیان رفته راه، بی عشق پیموده راه هیچ نیست
بشنو به گوش دل که ناله وطن پر فغان می آید صدای نجوای جان سوز مام وطن پر گداز می آید
ز هر زخم خورده بر تنش ناله ای است بر پا گویا، که شفای زخم کهنه من به رای سبز تو باز می آید
فرزند وطن
بیا فرزند وطن که بار دیگر کاوه ای باید رستم دستان آرش کمانگیر دیگری باید.
بیا که به رای خویش گرز رستم سازییم رنگ سبزه ، به سوخته وطن به همت خویش باز آراییم
بیا تا کمان آرش به رای خویش باز سازییم بیا تا حد وطن ، به رنگ دلبند علی مزین سازییم
بیا تا فردوسی را بار دگر به ذوق آرییم جمهور نامه این بار به حماسه رای ملت بسراییم.
بیا که خرداد فصل خوب اصلاحات است یقین دار که بیست دو م خرداد باز شروع دولت یار است
بیا تا سرود ای ایران بار دگر سر کنیم عزت ایران را به قلم بر رای خویش حک کنیم
بیا که مدعیان سپاه خویش به زر و زور آراستند زر سپاه خویش ز خزانه ایران من و تو برداشتند
بیا که به رای، دست سپاه زر ز وطن کوتاه کنیم بر وطن خویش اندیشه صالح، یار خوبان حاکم کنیم
بیا تا وطن ز نفاق به نام سید اخلاق پاک کنیم بسمه اله گوییم و رستاخیز وطن به حق آغاز کنیم
سعادت