هرچه می کشیم ز خوب و بد دنیا بخشی ز کودک درون ماست/چه سخت است اقناع کودکی بازیگوش که همواره همراه ماست.
عمری دیوانه ام پنداشتی و مرا سنگ زدی//با هر که نشستی ز دیوانگی ام حرف زدی
ندانستی که مرا دیوانگی دین آیین است//کاش می دانستی که مرا بجرم دینم فقط سنگ زدی
سعادت