آرزوهای کودکی

مرا روزی آرزوی های شیرینی بود/رفاقت با همه آرزوی روزهای دیرینم بود

درمان درد و برچیدن ظلم آرزویم بود//جهانی بی غم و غصه رویای شیرینم بود

نمی دانم روزگار  تو با من چه کردی //که آن آرزو های کودکی از من بدر کردی

جهان با ظلم را نیز من پذیرا گشته ام//کشتن کودکان در جنگ را عادی پنداشته ام

اشک چششم دیگر بهر آن کودک نمی اید// جانم بهر کشتگان  در جنگ به لب نمی اید

خدایا کاش سادگی کودکی باز می آمد//دوباره آرزو های آن روز ها در دلم باز می آمد

کاش باز بهر گوسفند سر بریده گریه می کردم//کاش با ناله دشمن خویش ناله می کردم

ای کاش باز دوباره ز نو زندگی می کرم//همه عمردر پی  آرزو های کودکی تلاش می کردم

سعادت