خوشا

خوشا آنان که دل ز دنیا بردیند/ دنیا با همه بزرگی سرابی بیش ندیدند

خوشا آنان که ذکر یار دائمی دارند//همیشه به دل هوای کوی نازنین دارند

خوشا آنان که در جمع  هم خلوتی دارند/به دل با یار همیشه محفلی دارند

خوشا آنان که عمر را همه عاشق بودند/همه حال تصویری ز یار مهربان بودند

خوشا سعادت را هم که میل یار دارد/گر او نیست یار، ولی بار یار خلوتی دارد