درس عشق

اکسیر زندگی، عشق را تو به من آموختی// ریاضی و فیزیک وشیمی را تو به عشق آمیختی/

به هندسه کمان ابروی  یار حساب می کردیم//به درس فیزیک پرتو نگاه یار اندازه میکردیم /

درس شیمی در پی اکسیر عشق می خواندیم//هم سیاهی های متن و هم بین خطوط  می  خواندیم/

جبر نبود بجز معادله عشق که بیان میکردی// بر بی ریشگی این معادله بسی صحبت می کردی/

درس حساب جدید، درس شمارش ثانیه ها بود//حساب لحظه های فراغ آن مه رخ ابرو کمان  بود/

درس جغرافی در پی جای خال لب یار بگذشت// درس تاریخ در صحبت از لیلی و مجنون بگذشت/

ما درس بجز رسم عاشقی ز معلم هیچ نگرفتیم// زین درس بود که ما همه عالم به یک جا بگرفتیم/